เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อกี่ปีมาแล้วนะ จำไม่ค่อยได้ ไม่เกินห้าปีหรอกครับ ตอนนั้นผมยังบวชพระอยู่ ยังแสวงหาครูบาอาจารย์, ธรรมะ, ฯลฯ อยู่ วันหนึ่งก็คิดว่าจะลองไปพักเดี่ยว คือ นอนคนเดียวในที่ๆ ไม่เคยอยู่ เช่น บ้านร้าง หรือวัดร้างดู นับเป็นการฝึกตน ดูจิตตัวเองในสถานที่จริงว่าเป็นอย่างไร แล้วผมก็ได้ไปครับ คือ ไปพบวัดหนึ่ง ตอนแรกก็พยายามหาข้อมูลในเน็ตเยอะเชียวแต่คำว่าวัดร้างในเน็ตมันกลายเป็นวัดโบราณไป ไม่ใช่วัดร้างในความหมายที่ผมต้องการ ในที่สุดก็ถามคนขับรถโดยสารนั่นแหละ เขาเลยบอกให้ว่ามันอยู่ตรงนั้นนะ ตรงนี้นะ ว่าแล้วก็ปล่อยเราลงเลยข้างทาง เอาละสิ พับผ่า ไม่เคยมาแถวนี้ด้วย ไม่รู้จักใครสักกะคน เอาวะ มีผ้าเหลืองคุ้มครองอยู่ ยังไงโจรก็คงไม่ถึงกับปล้นฆ่าพระหรอกใช่้ไหมครับ ว่าแล้วก็ไม่กลัวละ เรามีบารมีผ้าเหลืองคุ้มครองอยู่ ก็เลยเดินตรงเข้าไปหาเลย ก็พบครับ เป็นวัดร้างจริงๆ แต่ร้างไปไม่นานเท่าไรหรอก ยังพอพักได้อยู่ครับ วัดเล็กมากๆ อยู่ในพื้นที่เล็กๆ จำกัดมาก ขยายไม่ได้อีกแล้ว เขาเล่าให้ฟังว่่าวัดสร้างมาไม่นาน มีพระมาช่วยกันสร้างหลายรุ่น แล้วมันขยายต่อไม่ได้ ที่ัมันจำกัด ท่านก็เลยย้ายกันไปสร้างวัดใหม่ ซึ่งวัดใหม่นั้น สวย, ใหญ่ และดังทีเดียว อยู่ไม่ไกลเกินไปแต่มองกันไม่เห็นครับ ผมเลยเข้าไปพัก มีโยมเห็นเข้าก็เลยมาทักถาม โยมทางเหนือเห็นพระไหนมา ก็อุตส่าห์ช่วยดูแลดีครับ ทำหน้าที่เองเลย ไม่มีใครไปสั่งไปบอกครับ จากโยมคนแรกที่มาช่วยเหลือ ก็มีมาอีกชุดหนึ่ง คราวนี้มากัน ๓ คน คนหนึ่งในนั้น เล่าให้ผมฟังว่า "เมื่อคืนฝันเห็นหัวคน (หัวขาด) ๓ หัว หลวงพี่พอทำนายฝันได้มั้ย" เอาละสิ พับผ่า มันมาแบบว่าแรงจริงๆ ฝันเห็นหัวขาดสามหัว แถมมากันครบหน้าสามคนพอดี นี่เราไม่อยากให้เขาตกอกตกใจอะไรไป บวกกับเราก็ใช่ว่าจะำำไปรู้อะไรจริงจังนักหนา (แต่ในใจรู้แล้วว่ามันท่าจะไม่ดีซะแล้ว) ว่าแล้วก็ตอบ "ไม่รู้หรอกโยม ทำนายฝันไม่เป็น" คิดว่าเดี๋ยวโยมทำบุญแล้ว มันก็ดีเองละ (แต่ไม่ได้พูดออกไป ตัวจริงเราเป็นคนปากหนักอยู่ ไม่ใช่จะหลุดพูดออกไปง่ายๆ) ว่าแล้วก็ผ่านไป หลังจากผมทำความสะอาดจนพอมีที่นอนได้ ส่วนที่ไม่จำเป็นเราก็ไม่ไปยุ่งครับ ยังมีตุ๊กแกตัวเบ่อเริ่มและผึ้งอีกรังอยู่ด้วยกัน เราก็ไม่ไปทำร้ายมัน ต่างคนต่างอยู่กันไปครับ เรามาชั่วคราว เดี๋ยวก็ไปแล้ว
ตกกลางคืน มีคนหวังดีเขาโทรมาเตือน เขาว่า "นี่หลวงพี่ ไปไหนน่ะ? รู้ไหมคืนนี้เขาปล่อยของกัน มันเป็นวันปล่อยของ" อ้าว ตายห่าละสิ ดันมาปล่อยของกันวันนี้เรอะ? ไอ้เราก็เพิ่งรู้นะเนี่ย (วันปล่อยของก็คือ วันเสาร์ที่ห้าของเดือน เรียกว่าวันเสาร์ห้า ซึ่งไม่ค่อยมีบ่อย เพราะปกติ ๑ เดือนจะมีวันเสาร์แค่สี่วัน) เราดันไปตรงกับวันปล่อยของเข้าพอดีเลย บวกกับวัดที่ไม่ไกลออกไปนั้น ก็มีพระเจ้าอาวาสรูปหนึ่ง เป็นพระหนุ่ม ยังอายุน้อยกว่าผมด้วย ยังหล่ออยู่มาก และดังมากๆ ดังไปไกลถึงสิงคโปร์โน่น มีคนสิงคโปร์มาทำบุญเยอะแยะ เขาเล่าว่าทุกๆ ปี ท่านจะลงไปในหลุมดินแล้วก็จำอยู่ในนั้นนานหลายวันมั้ง กว่าจะออกมา พอออกมาก็จะมีคนแห่มาทำบุญกันมากมายเลยละครับ เรียกว่า ทั้งหนุ่ม, ทั้งหล่อ, ทั้งเก่ง, ทั้งดัง เอ้า เอาเข้าไปสิ มาเจอกะเราที่ไม่มีแบบนั้นเลยสักอย่าง 555 แต่เขาว่าวันนั้นเจ้าอาวาสไม่อยู่ครับ ท่านไปเยี่ยมแม่ (ที่ไหนไม่รู้) ผมเลยไม่ได้มีโอกาสเข้าไปทักทายอะไร แต่คิดว่าท่านนี้คงมีอะไรในตัวเยอะอยู่เหมือนกัน ตกกลางคืน ก็เป็นอย่างที่เขาเตือนครับ ค่ำลงก็เริ่มแล้ว พระในวัดนั้นสวดมนต์ดังแบบว่ามากๆ ถึงมากที่สุด แบบว่าของขึ้นน่ะครับ เอาเป็นเอาตายกันเลย (อ้าว นี่มันจะสวดไล่ตรูหรือไงฟร่ะ ฮ่าๆๆ) ผมก็ไม่ได้สวดอะไรกับเขาหรอก เราไม่ได้มีอะไรกับเขานี่ ก็สวดบ้างนิดๆ พอเป็นพิธีไปอย่างนั้นเอง ก็ไม่มีอะไรครับ ผมไม่ถูกกระทำหรือมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นกับผมเลย ผ่านไปได้สบายๆ มากๆ ปกติทุกอย่าง รุ่งเช้าก็มีพระในวัดนั้นรูปหนึ่ง ใจดี มาเยี่ยมเยียนและเอาของ, อาหาร มาให้เผื่อด้วย คุยกันแค่นิดหน่อยครับ
กลับมาบ้านผ่านมาไม่นานเท่าไร ก็มีข่าว "จับสึกเจ้าอาวาสดัง" ข้อหายิงคนตาย สาเหตุที่ยิงก็เพราะแย่งแฟนกันครับ อ้าว เป็นงั้นไป ก็เจ้าอาวาสวัดที่ผมไปพักนั่นแหละ (มันวัดเดียวกันละ แต่ผมไปพักวัดเก่า วัดร้าง ส่วนที่สร้างใหม่ ผมไม่ได้เข้าไปครับ) โธ่ เจ้าอาวาสสุดหล่อ, สุดเก่ง, สุดเท่ห์, สุดดัง ไปซะแล้ว อย่าโทษผมนา ผมไม่เกี่ยวอะไรด้วยละ เรื่องก็จบเพียงเท่านี้ครับ ...
Penulis : Unknown ~ Sebuah blog yang menyediakan berbagai macam informasi
0 comments:
Post a Comment