เรื่องนี้เกิดขึ้นหลายปีแล้วช่วงที่ผมบวชเป็นพระครับ (ปี 2551-2554) ผมไปพักกับฤษีตนหนึ่งทางเหนือ ที่พักของแกอยู่บนเนินเขาเชื่อมต่อไปยังเทือกเขาลูกอื่นๆ ได้ เดินเท้าลัดหลังที่พักก็เข้าป่าได้เลยครับ ผมเคยเห็นถังน้ำแกเขียนไว้ว่า "
เขาเหลียงซาน" อะไรนี่แหละครับ (ถ้าจำไม่ผิดนะครับ หากจำชื่อผิดพลาดต้องขออภัยด้วย) ผมก็เลยขอเรีัยกเขาที่แกอยู่ตามนั้นว่า "เขาเหลียงซาน" ก็แล้วกัน ซึ่งฤษีตนนี้เป็นเหมือนคนธรรมดาแหละครับ ไม่ได้นุ่งห่มหนังเสืือให้แปลกประหลาดพิสดารอะไร แต่แกก็ปฏิบัติจริงครับ ทั้งตื่นมาทำวัตรเช้า, วัตรเย็น ทั้งๆ ที่เป็นฆราวาส ครองพรหมจรรย์ทั้งๆ ที่เมียแกก็ยังไม่ตาย และอยู่ในบ้านของแกที่ไม่ไกลกันมากครับ แต่แกแยกตัวเองมาอยู่เป็นฤษีนานแล้ว (แกมีลูกชายเป็นหนุ่มแล้วอีกคนหนึ่งด้วยครับ) แล้วแกก็ทำเครื่องลางของขลังให้พระวัดหนึ่ง พระไม่ได้ทำเอง มาสั่งแล้วบูชาไปให้คนบูชาต่ออีกทีครับ (พระท่านก็ดังไป แต่คนไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วคนทำจริงๆ คือ ฤษีตนนี้ครับ) ฤษีก็เล่าให้ผมฟังถึงอดีตกรรมของแก ที่แกเคยทำมาครับ (พัีกอยู่ด้วยกันนานนะครับ กว่าแกจะเล่าให้ฟัง) แกเล่าว่าแกเคยฆ่าคนตายมาหลายศพแล้ว ในสมัยก่อนมันไม่เหมือนสมัยนี้ไงครับ คนเราฆ่ากันได้ง่าย คือ มันห่างไกลความเจริญ ไกลปืนเที่ยง ก็เลยฆ่าหมกป่ากันได้ง่ายๆ ครับ แกเล่าว่าที่แกฆ่า แกก็มีเหตุผลของแกละ เช่น บางคนมาขโมยของแก (ต่อมา รกแมวของแกหาย เผอิญไม่มีใครอยู่ที่นั่นเลย นอกจากผม เอาละสิ ตรูจะเป็นศพต่อไปหรือเปล่าหว่า?) แกก็เลยฆ่า หลายเหตุผลครับ แกเล่าให้ฟัง แกใช้วิธีฆ่าที่หลากหลายนะครับ เช่น ใช้มีดแทง,
ใช้เชือกรัดคอ, ใช้ปืนยิง ฯลฯ เรียกว่าครบทุกรูปแบบ อั๊ยย่ะ ฟังแล้วผมก็สะดุ้งละสิ ตรูจะรอดไหมเนี่ย? 555 ล้อเล่นนะครับ ผมพักอยู่กับแกนานครับ เพราะแกก็ใจดีนะ ดูแลผมเหมือนกับลูกคนหนึ่งเลยละ ผมก็ดูแลแกเหมือนพ่อเหมือนกัน สบายใจมากครับ เหมือนครั้งผมยังเด็ก ผมได้ "ตา" ซึ่งแก่มากแล้ว เลี้ยงผมมา ในช่วงวัยนั้นมีความสุขมากครับ อยู่กับตา ตาก็ไม่ได้โอ๋เอาใจอะไรผม ได้แต่ให้ผมไปทำอะไรแปลกๆ เช่น ให้ไปจับลูกไก่มาจากแม่มัน ซึ่งผมยังเด็กมาก แม่ไก่หวงลูก มันก็ทั้งจิกทั้งตีผมสิครับ ตอนนั้น ยังเด็กทำยังไงได้ ทำอะไรไม่เป็นครับ ร้องไห้เป็นอย่างเดียว 555 เด็กหนอเด็ก มาเข้าใจทีหลังว่าตาผมจะสอนให้ผมมีจิตที่กล้าแข็งและไม่กลัวอะไร นั่นเอง (ตาผมมีวิชาอาคมเยอะครับ)
กลับมาเรื่องฤษีนะครับ วันหนึ่ง ผมตื่นเช้ามา ปวดท้องมาก แล้วห้องน้ำก็ไม่พร้อม ก็เลยต้องลงมาที่บ้านเก่าของฤษีเขาครับ เลยได้พบกับเด็กหนุ่มคนนั้นที่เป็นลูกของฤษีครับ รู้สึุกดีนะครับ เหมือนเจอพี่อะไรแบบนั้น (แต่ผมอายุมากกว่าเขานะครับ) ผมขอเขาเข้าห้องน้ำ
ปลดทุกข์ เขาก็ไม่ว่า ให้เข้าครับ (แกคงจะได้บุญ ปลดทุกข์ได้เสียที?) หลังจากผมได้เรียนรู้อะไรมากมายแล้ว ก็ถึงเวลากลับบ้านครับ กลับมาบ้านได้ไม่นาน ได้โทรคุยกับญาติธรรมที่นั่น เขาเลยเล่าให้ฟังว่า "ลูกชายของฤษีคนนั้น
ผูกคอตายแล้วครับ" โอ้ กรรมหนอกรรม ไม่ได้ลงที่ตัวฤษีโดยตรงแต่ไปลงที่ลูกชายคนเดียวของเขาเสียได้ (ทั้งๆ ที่ฤษีตนนั้น หลังเล่าให้ผมฟังแล้ว สารภาพบาปหมด สบาย ใจแล้ว เขาก็บอกว่า ตอนนี้เขายอมรับกรรมได้เต็มที่แล้วครับ) อาจเป็นเพราะแกสำนึกตัวได้ แล้วกลับมาเร่งปฏิบัติธรรมด้วยมังครับ พลังธรรมคงคุ้มครอง เจ้ากรรมนายเวรเลยทำอะไรแกไม่ไ่ด้ เลยไปเล่นงานลูกชายคนเดียวของแกแทน แถมตายไม่ต่างจากคนที่แกเคยฆ่าเลยครับ (แกเคยใช้เชือกรัดคอคนตายครับ ลูกก็เลยผูกคอตาย) เวรกรรมๆ อามิตตาพุทธ! ...
Penulis : Unknown ~ Sebuah blog yang menyediakan berbagai macam informasi
0 comments:
Post a Comment