เรื่องนี้ ไม่ใช่ผมถูกหวยเป็นแสนหรอกนะครับ แต่เป็นคนรอบๆ ตัว ไม่ใกล้ไม่ไกล คือ ผมสังเกตุอยู่นานว่าคนแถวบ้านมีถูกหวยกันบ่อย เลยลองสังเกตุดูครับว่าเขาทำอะไรจึงถูกหวย แล้วก็เริ่มจับเคล็ดได้เล็กน้อยว่า "ทำบุญกับเด็ก" ครับ มันเป็นอย่างนี้ครับเด็กทุกคนที่เกิดใหม่ๆ จะมี "พลังบุญ" ติดมาฝากคนที่ดูแลหรือเลี้ยงดูด้วย ถ้าใครเลี้ยงดูหรืออุปการะ แม้ว่าไม่ใช่แม่ เช่นให้ของ, ให้เงิน ฯลฯ พลังบุญจะส่งผลเร็วทันใจ แปลกเสียจริง แต่ผมไม่ทราบว่าเป็นเช่นนี้ในเด็กทุกคนหรือไม่? เพราะผมถูกหวยครั้งแรกในชีวิต ก็เพราะผมไปซื้อน้ำส้มไปเลี้่ยงเด็กกำพร้าน่ะครับ แต่ผมก็ถูกไม่เยอะนะครับ คนที่ถูกเยอะๆ นี่ เขาเลี้ยงหลานที่มีบุญละมั้ง หลานคนนั้นเกิดมาไม่นานเท่าไรครับ เขาถูกทีเป็นแสนและสองงวดต่อกันในไม่กี่เดือนครับ ยังมีอีกคนคือ พี่สาวข้างบ้าน (ญาติกัน) ก็ถูกหวยเพราะเอาเงินไปเลี้ยงเด็กเล็กข้างบ้าน ที่เพิ่งเกิดมาไม่นานครับ (โปรดสังเกตุว่่าคนที่ได้บุญนี้ จะต้องไม่ใช่พ่อแม่ของเด็กนะครับ) ผมว่าอันนี้ "ของจริง" ไม่น่าจะผิด แต่อาจไม่ใช่เด็กทุกคนมีพลังบุญเท่ากันนะ อาจเป็นเพราะเด็กมีจิตบริสุทธิ์ เลยให้ผลบุญเร็ว ก็ได้ หรือว่าเขาเคยเป็นพระในอดีตชาติมาเกิด? แล้วจิตที่เป็นเด็กยังใสๆ ก็เลยได้ผลบุญเร็วทันตา ก็ไม่อาจทราบได้ แต่ที่แน่ๆ ถูกกันเป็นแสนนี่มากกว่า ๑ คน เท่าที่ผมลองสังเกตุ "นาบุญ" ของเขาแล้ว ไม่ใช่ "พระสงฆ์" นะครับ ทำไม พระสงฆ์ให้บุญได้ไม่เท่าเด็ก? อาจเพราะ ๑. โตมากแล้ว จิตอาจบริสุทธิ์น้อยลง ๒. ชาติก่อน ไม่ได้สั่งสมบุญไว้มาก เลยมาทำขณะเป็นพระชาตินี้ (ก็รอไปเอาชาติหน้าละกัน) ๓. เด็กที่ผมพบ อาจเป็นพวกมีบุญบารมีมาเกิด ก็ได้ ก็เจอบ่อยๆ อาจารย์พาไปเจอ เช่น เด็กที่เป็นครูบาศรีวิชัย, หลวงพ่อฤษีลิงดำ, หลวงปู่ปาน ฯลฯ มาเกิด พูดมากไปไม่ได้ ลูกศิษย์คลั่งอาจารย์ เขาจะด่าผมเอา ก็แล้วแต่ใครจะเชื่อหรือไม่ก็แล้วกัน ว่าแล้วผมก็มองๆ ดู "เนื้อนาบุญ" ต่อไป เพราะถ้านาดี มันทำได้ผลเร็วทันใจดีว่ะ ฮ่าๆๆ (บางคนเป็นชาวนา ไม่มีตำแหน่ง เงินเดือนกิน เหมือนจนนะ พอถูกหวยเป็นแสนนี่ เท่ากับเงินเก็บของมนุษย์เงินเดือนที่ทำงานมาเกือบสิบไปได้เลย - มนุษย์เงินเดือนกว่าจะมีเงินเก็บ ก็ต้องทำงานหลายปี พอมีเก็บแ้่ล้วก็จ่ายเสียอีกครับ แต่นี่ ชาวนา เงินหลักแสนสำหรับเขา อยู่อย่างอิสระเสรี ไม่ต้องมีเจ้านายมาสั่งใช้ ได้นานโขเลยครับ จะว่าไปแล้ว ชีวิตออกจะดีเลิศกว่ามนุษย์เงินเดือนตั้งมากมาย)
คำถามก็มีอยู่นะ เช่น ผมหรือคนอื่นๆ ที่ปฏิบัติธรรม บำเพ็ญบารมีมากมาย ทำไม คนที่มาช่วยเหลือผม ก็ไม่เห็นจะถูกหวยกันเลย ผมว่าก็จริงแหละ "บุญของคนเราไม่เหมือนกัน" เท่าที่ผมเห็น เคราะห์ร้ายจะถึงตัวใคร คนๆ นั้นชอบมาทำอะไรดีๆ กับผม แล้วเขาก็ไม่เกิดอะไรขึ้น "แค่ปกติเท่านั้นเอง" ก็เลย เหมือนไม่มีบุญอะไรหรอก (แต่ผมเห็นกรรมมันจ่อคอหอยแล้วเชียว กำลังจะโดนอยู่อีกไม่กี่วันแล้วเชียว มันก็หายไปได้) เออ ตรงนี้ ทำให้ผมทราบไปอีกว่่า "บุญและการจัดสรรบุญ" ไม่เหมือนกัน ถ้าอยากถูกหวย ให้ทำบุญกับ "เด็กที่มีบุญมาเกิด" และไม่ควรเป็นลูกเราเอง (เราจะไม่ได้ครับ) ถ้าอยากหมดเคราะห์ หมดกรรม ก็ให้ทำบุญกับคนที่บำเพ็ญบารมีผ่านเคราะห์กรรมมากๆ มาได้แล้ว (อันนี้ไม่ยาก ถามประวัติเขาก็ทราบแล้วละครับ) ถ้าอยากได้ตำแหน่งข้าราชการ ก็ไปทำบุญกับคนที่มี "บารมีทางยศฐาบรรดาศักดิ์" ถ้าอยากได้เมียดี เมียรวย อะไร ก็ไปทำบุญกับคนที่มี "บารมีทางคู่ครอง" แน๊ะ ไม่่ต่างอะไรกับการไป "ขอพรเทพฮินดู" นะ แต่ละองค์มีหน้าที่ "ให้พรต่างกัน" เราก็ลองดูเอา แต่นี่ดีกว่าขอพรจากเทพ บางครั้งเราต้องมีอะไรไปแลกให้เทพเขานะ แต่ถ้าเราใช้พลังบุญที่ได้จากการทำให้คนด้วยกัน "มันปลอดภัยกว่่าเยอะ" คร้าบเจ้านาย...
Penulis : Unknown ~ Sebuah blog yang menyediakan berbagai macam informasi
0 comments:
Post a Comment