โปรดมารพุทธะ

เรื่องนี้เกิดขึ้นช่วงที่ผมยังเป็นเณร และฝึกอภิญญากับสามเณรคู่หูอยู่ หลังเหตุการณ์อสูรทารุณเล่นงานเราได้ผ่านไปแล้ว เราได้พักช่วงหนึ่ง เรียกว่า พอหายเหนื่อยได้ไม่เท่าไร เราก็เริ่มต้องพบกับการทดสอบครั้งต่อไปอีก คราวนี้ ไม่ใช่พวกอสูร แต่เป็น "มาร" ตอนแรกผมไม่รู้ตัวหรอก แต่ก็มีพฤติกรรมและความคิดที่แปลกไปจากเดิม เช่น มีความคิดว่าพระทำตัวไม่ค่อยดี (ซึ่งมันก็เป็นเรื่องของเขา กรรมใครกรรมมัน) จากนั้น ก็เริ่มเดินตรวจวัด หาเรื่องจับผิดพระ แต่ไม่ได้เข้าไปคุยกับพระนะครับ (ทั้งๆ ที่เราเป็นเณรแท้ๆ) เรียกว่าจับผิดในใจไปเรื่อยเฉื่อย ส่วนเปลือกนอกก็ดูดีมาก แน่นอนอยู่แล้ว ระดับมารนี่ครับ จะไม่ดีได้ไง ไม่ใช่พวกอสูรสะหน่อยนี่นา ทว่า ก็ไม่รอดพ้น "ครูบาอาจารย์เบื้องบนท่านทราบครับ" ท่านก็เลยบอกผ่านสามเณรคู่หูมาว่า "มารแทรกเราอยู่" ว่าแล้ว ก็เลยบอกให้เขาอธิบายหน่อยว่ามารเป็นอย่างไร แล้วก็คุยกับมารเลย สามเณรคู่หูอธิบายว่า "มารมีลักษณะเหมือนพระพุทธเจ้าทุกประการ" ยกเว้นว่าจะมีผิดสังเกตุคือ ไอมารและพลังดำที่เจือปนอยู่ในกายทิพย์ ซึ่งละเอียดอ่อนมากพอควร หากไม่สังเกตุก็คงคิดว่าเป็นพระพุทธเ้จ้าแน่นอน ว่าแล้วเราก็เลยให้สามเณรคู่หูช่วยเป็นสื่อกลาง เราก็คุยกับมารครับ ผมขอเรียกเขาว่า "มารพุทธะ" ก็แล้วกัน เพราะดูจากลักษณะที่เห็นทางทิพย์นะครับ เขาแทรกอยู่ในตัวผมนั่นเอง แต่อยู่ชั้นนอกสุด ยังไม่อาจเข้าไปถึง "ดวงแก้ว" ที่คุ้มครองกายทิพย์ชั้นในได้ (ก่อนหน้าที่ กายทิพย์ของท่านธัมชโยได้แวะมาทักทายเราครับ แล้วเราก็เลยเพ่งดูกายในกายของท่านเสียเลย แต่ขอไม่อธิบายในที่นี้ครับ) ผมรู้ว่าถ้ามารแทรกเข้าถึงดวงแก้วชั้นในได้ ผมจะเสร็จมารแน่ แต่ถ้ามารไม่อาจแทรกเข้าได้ลึก ก็ยังมีโอกาสจัดการได้ครับ เราก็เลยคุยกับมารไปว่า มารเหนื่อยไหมที่ดูแลศาสนามาขนาดนี้ (มารพุทธะเป็นมารที่คิดว่าตนเองเป็นพระพุทธเจ้า เป็นศาสดาเจ้าของศาสนาครับ ต่างจากพญามาราธิราช ที่คิดจะเล่นงานพระพุทธศาสนา) เราบอกเขาว่ามีอะไรที่คนฉลาดๆ ทำแล้วสบาย ไม่ต้องมาแบกภาระอะไรแบบนั้น เขาก็เลยสนใจ มารสนใจครับ (สงสัยจะพูดแทงใจดำมารได้พอดี เพราะตอนนั้น เรารู้สึกเหนื่อยมากกับการดูแลพระศาสนาครับ ทั้งๆ ที่ศาสนานี้ก็ไม่ใช่ของเรา แสดงว่ามารที่แทรกร่างเรา เขาคิดเช่นนั้น)


เมื่อมารสนใจ ผมก็เลย "หมุนธรรมจักร" จากภายใน ขณะที่มารยังแทรกร่างอยู่ ผมรู้ว่ามารเขาจะทรมาน เพราะพลังธรรมจักรจะสลายวิญญาณมารได้ แต่เขาอดทนดีมากครับ เขาไม่จรหนีออกจากร่างผม ดังวิญญาณอื่นๆ จนกระทั่ง "เขาตายสิ้นจากมาร" แล้วกำเนิดใหม่เป็น "มหาโพธิสัตว์องค์หนึ่ง" เหมือนเขาจะดีใจและมีสุขไม่น้อยเลยครับ เขาจรไปจากร่างผม เพื่อจุติยังสุขาวดีทันที แล้วก็เข้าฌานต่อเสพวิมุติสุขที่สุขาวดีเลยครับ นี่แหละหนอ ความยึดติดตัวกูของกู คิดว่าตนเองเป็นเจ้าของศาสนา เลยต้องเหนื่อยยากมาดูแล เห็นพระศาสนา, พระสงฆ์ไม่ได้ดังใจ ก็ต้องทนทุกข์ ด้วยจิตมิจฉาทิฐิคิดว่าตนเองเป็นเจ้า ของศาสนา นั่นเอง เมื่อพ้นแล้ว ละวางแล้ว ก็พ้นทุกข์ มีสุขได้ นับว่าเป็นครั้งแรกที่ผมโปรดมารได้ โอ้ ดีใจมากครับที่โปรดมารได้ แต่เพราะความดีใจมากนี่เอง ทำให้ผมประมาทเลินเล่อ และถูกมารอีกตนแทรกต่อ คราวนี้ละ หายนะกำลังมาเยือนผมแล้ว แต่เรื่องนี้ ผมขอยกไว้เล่าต่อในบทความหน้าครับ ...

Penulis : Unknown ~ Sebuah blog yang menyediakan berbagai macam informasi

Artikel โปรดมารพุทธะ ini dipublish oleh Unknown pada hari 12/5/12. Semoga artikel ini dapat bermanfaat.Terimakasih atas kunjungan Anda silahkan tinggalkan komentar.sudah ada 0 komentar: di postingan โปรดมารพุทธะ